اصولاً ماده حاجب، برای بهبود ارزش تشخیصی روش‌های تصویربرداری استفاده می‌شود . هنگامی‌که این ماده قبل از معاینه تصویربرداری وارد بدن می‌شود ، ساختارها یا بافت‌های خاصی را در تصاویر متفاوت نسبت به تصویربرداری بدون ماده حاجب نشان می‌دهد. این افزایش وضوح به پزشکان کمک می‌کند تا هنگام مشاهده تصاویر اندام‌ها، رگ‌های خونی یا بافت‌ها ، مشکلات پزشکی را بهتر و سريع تر تشخيص دهند.
ماده حاجب می‌تواند به روش‌های زیر وارد بدن بیمار شود:
– بلعیدن (خوراکی)
– تنقیه (از طریق مقعد و رکتوم یا راست‌روده)
– تزریق داخل وریدی یا داخل شریانی
– تزریق به فضاهای داخل بدن پس از انجام آزمایش تصویربرداری، این ماده از طریق ادرار یا مدفوع دفع می‌شود.
برای مطالعه بیشتر و دانلود پمفلت در مورد عوارض ماده حاجب روی لینک زیر کلیک نمایید.
» عوارض ماده حاجب «